Maakt het woord ‘relatie’ je angstig? Ben je bang je vrijheid te verliezen én moet je er niet aan denken om samen te wonen of te trouwen? Liefde, je kunt er naar verlangen maar je kunt er ook doodsbang voor zijn. Ben jij er bang voor? Dan bestaat de kans dat je last hebt van bindingsangst. Je bent trouwens niet de enige, want ruim een kwart van de westerse bevolking heeft er last van. Maar wat is bindingsangst precies? Is het te verklaren én nog belangrijker: wat kun je er aan doen?

Bindingsangst versus gezonde twijfel

Allereerst goed om te benoemen dat er een groot verschil is tussen gezonde twijfel en bindingsangst. Gezonde twijfel heeft iedereen. Dit is iets positiefs, want het houdt ons allemaal scherp en het zorgt ervoor dat je niet eindigt in een ongelukkig huwelijk. Maar bindingsangst gaat verder. Het is in feite een diepliggende angst om jezelf te binden. Wat je uiteindelijk wil als je bindingsangst hebt, is jezelf beschermen tegen afwijzing. Daarom laat je iemand in een relatie niet echt emotioneel dichtbij komen. Je wijst het liefst zelf iemand af voordat deze persoon jou kan afwijzen. Of je houdt zoveel emotionele afstand, dat als die ander je afwijst, het je niet echt diep raakt.

De oorzaak

Vanuit de psychologie zijn er meerdere verklaringen voor bindingsangst. Een daarvan ligt meestal in de vroege jeugd. Groeide je bijvoorbeeld op in een onveilige omgeving? Kreeg je weinig liefdevolle aandacht of was je ouder fysiek of emotioneel afwezig? Dan kan dat later zorgen voor bindingsangst. Bindingsangst ontstaat dus vaak op een moment dat liefde onveilig is. Dit kan in de jeugd zijn, maar kan ook ontstaan als je volwassen bent. Als je partner bijvoorbeeld vreemd is gegaan of als iemand plotseling overlijdt. Het gevolg? Het kan zijn dat je je moeilijk kan hechten, je bang bent dat iemand je verlaat of je vertrouwt mensen moeilijk. Jouw verleden bepaalt voor een groot deel jouw beeld over latere relaties.